نظم
"شما و همه فرزندان و خاندانم و هر که این وصیتم به او مىرسد را به تقواى الهى، و نظم در زندگى، و اصلاح بین مردم سفارش میکنم"نهج البلاغه نامه 47.
من توی این چند ساله اخیر، برای برخی از کلاس ها و همچنین مقالات دوره دکتری؛ کلی برنامه نوشتم. اما اغلب این برنامه ها رو به شکل پخش و پلایی ذخیره کردم (یا اصلا تعدادی شون رو ذخیره نکردم!) طوریکه هر موقع اون برنامه ها رو لازم دارم باید کل لپ تاپ و پی سی رو زیر و رو کنم تا شاید بتونم بعضی از اون ها رو پیدا کنم. و تازه وقتی برنامه ها رو پیدا می کنم مشکل اصلی شروع میشه. وقتی که برنامه ای نوشته میشه، بهتره برای بخش های مختلف اون به اندازه کافی توضیح بنویسیم تا وقتی که مثلا یک سال بعد لازم میشه اون برنامه رو یه بار دیگه اجرا کنیم، بدونیم چی به چیه. اما خوب من این کار رو نمی کنم و این باعث میشه عملا بعد از مدتی استفاده از برنامه های قبلی که نوشتم؛ غیر ممکن بشه( چون برای متغیرها اسامی با معنی انتخاب نمی کنم و برای هیچ قسمتی از برنامه هم توضیح نمی نویسم.)
یک الگوریتمی بود که من مجبور بودم خروجی کارهای خودم تو دوره دکتری رو با خروجی اون الگوریتم مقایسه کنم. فکر کنم من تو طول 4 سال دوره دکتری 7-8 بار برنامه اون الگوریتم رو نوشتم. چون یا جای ذخیره برنامه رو پیدا نمی کردم و یا وقتی کد رو پیدا می کردم اصلا نمی دونستم داخلش چی به چیه؟
یا زمانیکه چند سال قبل؛ برای اولین باز آنالیز عددی درس دادم؛ برنامه اغلب الگوریتم هایی که توی این درس هست رو نوشتم و حتی تعدادی رو روی وبلاگ قبلیم قرار دادم. ولی امروز که دنبال اون برنامه ها گشتم حتی یکیشون رو هم پیدا نکردم.
زمانیکه دارید یه کد می نویسید؛ نوشتن توضیحات و انتخاب اسامی با مسما برای متغیرها و ذخیره کردن برنامه در یک محل مناسب (به جای بی هدف رها کردن برنامه رو دسکتاپ!!!) ممکنه کمی وقت گیر باشه؛ ولی همین کار باعث میشه بعدها کلی زمان صرفه جویی کنید( بایت اینکه دیگه لازم نیست برنامه ها رو دوباره بنویسید)
