تو این دنیا یه خورده تلاش هم لازمه
امروز یکی از دوستان قدیمی رو دیدم که بهم گفت آزمون بانک قبول شده و میخواد بره بانک کار کنه. این دوستم سال هاست گه کارمنده و لیسانس داره که اون رو هم از جای درست و حسابی نگرفته و سال ها از زمان تحصیلش گذشته و چون سال هاست که کارمنده (بیشتر از 7 ساله کارمنده و 10 سال هست که لیسانس گرفته و سنشم الان 34 سال هست) اصلا فرصت چندانی برای درس خوندن نداشت (خودش بهم می گفت)، همینجوری تفننی آزمون شرکت کرده و قبول شده(مصاحبه رو هم قبول شده)، هیچ پارتی و اینها هم نداره.
حالا من تعجبم از خیلی از فارغ التحصیل های جدید هست که تو این آزمون ها شرکت می کنن و قبول نمیشن!!! وقتی این آدم با این شرایط تونسته قبول بشه؛ پس معلومه این آزمون ها خیلی ساده اس و هرکسی کمی تلاش کنه تو یکی از این آزمون ها قبول میشه. البته با یک نمونه نمیشه قضاوت کرد اما به هر حال این نشون میده که سطح کیفی شرکت کننده ها تو آزمون ها چقدر نازل هست.
برعکس تصور خیلی ها من فکر می کنم الان فرصت های خیلی خوبی برای موفقیت در ایران وجود داره. باور کنید کیفیت خروجی دانشگاه ها در کل کشور فوق العاده پایین هست و این یعنی یک ذره تلاش کردن می تونه هر کسی رو از انبوهی از افراد سیاهی لشکر جلو بندازه.
آدم به جای توقع داشتن از این و اون؛ یک کم هم باید خودش تلاش کنه. بچه یکی از اقوام؛ دوساله داره برای کنکور تجربی میخونه؛ امسال زیست شناسی رو زده 4 درصد!!! آخه این چه طرزه (طرز رو نمی دونم درست نوشتم یا نه!) درس خوندن هست دو سال زیست بخونی و اخرش 4 درصد بزنی!!! البته انصافا درصدش نسبت به بقیه خوب بوده چون بچه یکی دیگه از اقوام زیست رو زده بود منفی 2 درصد!!! و بااینکه بقیه درصدهاش هم در حد صفر بود، هنوز از سی درصد داوطلبان کنکور تجربی جلوتر بود!!!
به هر حال درس خوندنی که به این صورت باشه که یک شب قبل از امتحان یک جزوه گیر بیاری و بخونی و فردا یه امتحانی بدی و بعد از استاد التماس دعا داشته باشی برای پاس شدن، نمی تونه منجر به نتیجه خاصی بشه
