برداشت های من از جهان پیرامون

بایگانی
آخرین نظرات

درباره مزایا و معایب ارشد در دانشگاه شریف

دوشنبه, ۱۱ شهریور ۱۳۹۸، ۰۳:۲۵ ب.ظ

مطلب خیلی خوبی از احمد رحمتی که فارغ التحصیل کارشناسی ریاضی دانشگاه قم و فارغ التحصیل ارشد ریاضی دانشگاه صنعتی شریف هست که برای من ارسال کرده و فکر کنم کمک خوبی برای دانشجویان و به خصوص داوطلبان ارشد باشه.:

_______________

"درباره مزایا و معایب ارشد شریف خوندن برای دانشجویانی که لیسانسشون رو در دانشگاههای شهرستان خوندن"

 

1- شریف از نظر مساحت دانشگاه بسیار کوچیکی محسوب میشه. تقریبا یک دهم دانشگاه قم! تقریبا هر رشته ای دانشکده ی خودشو داره و بنابراین فاصله ی بین دانشکده ها خیلی کم هست و دانشگاهی فشرده محسوب میشه. اما با این حال فضای سبز خوبی داره. یعنی بر خلاف دانشگاه های شهرستان مثل قم و ... که اکثرا محیطشون بیابون یا غیر مفید هستند، در شریف، یا ساختمان هست یا خیابان یا فضای سبز.

"به طور متوسط" کسانی که لیسانس رو در شریف خوندن از نظر علمی، کیلومترها از دانشجویان دانشگاه های شهرستان جلوترند. مثلا خیلی از بچه های لیسانس تایپ با لاتک رو بلدند، دروس ارشد رو به صورت اختیاری برمیدارند!! و المپیادی و مدال آور هم که به وفور یافت میشه.

اکثر کسانی که در مسابقات ریاضی مدال میارند، البته اونایی که اپلای نمیکنند، در مقطع ارشد همدیگه رو در شریف میبینند. به همین خاطر مدال نقره و برنز انجمن ریاضی ایران رو داشتن خیلی اونجا مایه ی افتخار نیست. چون در سطح مسابقات جهانی هم مدال میارند. جو اونجا به شدت علمی هست و برعکس دانشگاه تهران، دانشگاهی سیاسی نیست. از دوستانم که لیسانس در امیرکبیر بودند و ارشد در شریف، شنیدم جو شریف خیلی مذهبی تر از امیرکبیر هست! (جو امیرکبیر مذهبی نیست)

 

 

 

2- به قول یکی از اساتید ریاضی دانشگاه قم که خودش فارغ التحصیل شریف بود، در دانشگاه قم اگر یه کم درس بخونی دیده میشی، ولی در شریف اگه یه کم درس نخونی دیده میشی!

با اینکه ورودی های شریف جزء بهترین های کشور هستند ولی اخراج شدن در شریف کاملا معمول هست! به خصوص دانشجویان ارشدی که لیسانس رو در دانشگاه های نه چندان خوب گذروندن کاملا در معرض مشروطی و اخراج شدن هستند! حتی اگر مدال برنز، نقره و یا حتی  طلای مسابقات ریاضی یا المپیاد ریاضی داشته باشند!

در مقطع ارشد دو بار مشروطی در اغلب موارد منجر به اخراج میشه، به همین خاطر اگر کسی یک بار مشروط بشه، دیگه همیشه استرس خواهد داشت!

شریف از لحاظ امکانات و ساختمانها مدرن هست (برخلاف دانشگاه تهران که دانشکده های قدیمی و کهنه داره). استخر در حد تیم ملی داره. کتابخونه های دانشکده ی ریاضی (با نام پروفسور مریم میرزاخانی) و دانشکده فیزیک(با نام پروفسور عبدالسلام) بسیار شیک و لاکچری هستند. رستوران آزاد داره. و یه فودکورت(نوع خاصی از رستوران) داره که در نوع خودش در بین دانشگاه های ایران منحصر به فرده و توش حتی قسمتی داره که دانشجویان میتونند با پلی استیشن 4 فوتبال بازی کنند.

پارک علم و فناوری، شتاب دهنده و ... داره و شرکتهای متعدد دانش بنیان رو در خود یا اطراف دانشگاه جای داده که به محیط بزرگتری به نام ناحیه ی نوآوری شریف معروفه.

بیش از 180 تا استاد تمام(پروفسور) داره! اساتید برجسته و اسم و رسم دار به وفور یافت میشند. امتحان ها اکثرا سنگین هستند و فشار زیادی به دانشجویان وارد  میشه و ممکنه از استرس زیاد، دانشجو دچار مشکلات روحی بشه. مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی داره.

برای کسی که میخواد حسابی درس بخونه و جو علمی براش مهمه درس خوندن در شریف عالیه.

 

 

 

3- در سلف و مسجد و کلا هر جایی ممکنه دانشجویانی رو ببینید که درباره اپلای حرف میزنند. اپلای کردن کاری طبیعی محسوب میشه. اکثر اساتید ریاضی، دکتری رو در خارج خوندند ولی چند تاشون هم هستند که دکتری رو در خود شریف خوندن.

دانشجویان دو رشته ای لیسانس هم در اونجا یافت میشند، مثلا برق -ریاضی و ...

سطح دانشجویان لیسانس خیلی بالاست چون هم از اول خوب آموزش میبینند، هم در محیط علمی قرار دارند و هم اکثرا در بهترین مدارس تهران درس خوندن! و کسانی که از جاهای غیرخوب میان کاملا اختلاف سطح رو متوجه میشند. یعنی مثلا در دوره ی لیسانس برای خودشون کسی بودند در دانشگاه خودشون ولی در ارشد در شریف احتمال داره یه دانشجوی متوسط و یا حتی ضعیف باشند. (البته احتمال اینکه در ارشد خوب باشند صفر هم نیست! و ممکنه خوب تلاش کنند و بتونند)

در شریف شب امتحان یا حتی هفته ی امتحان معنی نداره و نمیشه درسو تلنبار کنیم تا هفته ی آخر و انتظار داشته باشیم که موفق هم بشیم.

فرجه ی خوبی قبل از امتحانا داده میشه(حدود 20 روز!!) ولی چون اونجا سخت میگیرند زیاد نیست!

 

 

 

 

4- در سال اول شاید به نظر برسه اساتید سخت گیری میکنند ولی کم کم برای دانشجو، طبیعی میشه و به نظر میرسه درستش هم همینه و بقیه ی دانشگاه ها زیادی آسون میگیرند! برای همین یه جور غرور کاذب در دانشجویان شریف ممکنه پیدا بشه که بقیه ی دانشگاه ها رو خیلی حساب نمی کنند! اساتید، سطح علمی بالایی دارند ولی روی دانشجو هم زیاد حساب میکنند!

ممکنه وقتی از دانشگاهی مثل قم فارغ التحصیل میشید، دیگه برنگردید اونجا، ولی شریف طوری هست که بخواید دوباره سر بزنید. یعنی برنامه های متنوعی داره و انجمن فارغ التحصیلانش خیلی قویه و یه ساختمان بزرگ در اختیار داره. به فارغ التحصیلانش کارت فارغ التحصیلی میده که یک کارت اعتباری بانکی هم همزمان محسوب میشه و باهاش میشه در کتابخانه مرکزی همچنان عضو بود! و تخفیف های متنوع داره برای استخر دانشگاه و ...  ولی از همه مهمتر اینکه با این کارت میشه ورود کرد به دانشگاه!(چون شریف روی ورود به دانشگاه خیلی حساسه و بدون کارت یا مجوز ورود یا مهمان شدن توسط یک شریفی دیگر، سخت بشه واردش شد!)

ولی محیط داخل دانشگاه خیلی بازه و مخصوصا برای دانشجویان قم تفاوت کاملا مشهوده!!

در کل اسم بزرگی داره و در هر جایی این اسم برای فارغ التحصیلانش مزیت آوره؛ در شغل و .... ، حتی در خواستگاری! :) ولی اگه طرف نتونه فارغ التحصیل بشه ممکنه ضربه ی روحی شدیدی بخوره. بنابراین فقط اگه مطمءن هستید که واقعا دانشجو هستید و از اول ترم، خوب درس میخونید، انتخاب خوبیه. در ضمن اگه هدفتون از شریف رفتن، فقط اپلای کردن بعدش باشه، از بقیه ی دانشگاه ها هم میشه اپلای کرد و نیازی نیست خیلی اصرار به شریف رفتن داشته باشید. چون ممکنه مثلا اگر امیرکبیر برید کمتر بهتون سخت بگیرند، پس بهتر بدرخشید و راحت تر اپلای کنید!

 

 

 

5- پس باید خوب فکر کرد و بدون تعارف، لقمه ی اندازه ی دهنتون بردارید! با این اوصاف شریف برای کسی که صرفا در کنکور ارشد رتبه ی خوبی میاره، ممکنه بهترین انتخاب یا بدترین انتخاب باشه!

در مورد جو مذهبی بگم: مسجد شریف خیلی فعاله و برنامه های زیادی داره. هییت الزهرا در شریف مستقر هست و دارای قدمت و اعتبار هست. هر سال اردوی مشهد (در حد هزار نفری!) داره. پیاده روی اربعین و ... داره. حتی به علت استقبال دانشجویان، نماز جماعت دوبار برگزار میشه!!

هم مسجدش پره، هم کتابخونه هاش و ...

البته به علت کوچکی فضای دانشگاه و زیاد بودن تعداد دانشجو (بالای 12 هزار نفر) همه جا پر از دانشجوست.

از اون جا که شریف دانشگاهی صنعتی هست(رشته های مهندسی و علوم پایه داره و تک و توک رشته های مدیریت MBA، اقتصاد، فلسفه علم) پس خبری از دانشجویان پر سر و صدای انسانی، تربیت بدنی، هنر و پزشکی نیست و این جوی متفاوت با دانشگاه تهران ایجاد میکنه.

یعنی در صحبتهای عادی بچه های شریف، عباراتی مثل "اگر و تنها اگر" و ... زیاد شنیده میشه :)

یه نکته هم اینکه از نظر تیپ دانشجویان، فقط شامل بچه های درس خون سوسول نمیشه!(اتفاقا اونا زیاد نیستند).

آدمای بد دهن یا معتاد یا ... هم مثل هر جای دیگه (البته با درصد کمتر!) یافت میشند. کسانی که اگر در خیابون ببینید باور نمیکنید دانشجوی شریف باشن!

------------

پ ن: ممنوون از آقای رحمتی عزیز که تجربیاتش رو با ما به اشترک گذاشت. شما هم اگر تجربیاتی دارید برای من ارسال کنید تا با نام خودتون منتشرش کنم.

  • عباسی

نظرات  (۶)

یعنی اینکه استادا نباید مسائل غیر درسی رو تو درس دخالت بدن و همه رو به یک چشم ببینن

پاسخ:
بله همینطوره.

اگه تو دانشگاه پارتی بازی نباشه و استاداش بین دانشجویانی که باهاشون اختلاف سلیقه دارن فرق نمیذاشتن میشه به پیشرفت اون دانشگاه امیدوار بود

پاسخ:
تو رشته ریاضی چیزی به نام اختلاف سلیقه وجود نداره. تو ریاضی شما ادعایی میکنی ، اگر بتونی اثباتی کنی، حرفت درسته و الا حرفت خریداری نخواهد داشت.

حالا فقط این نیست! نتایج ارشد هم اومده و آقای شمسایی ، ارشد محض دانشگاه تهران قبول شدن. امروز فکر کنم بهترین روز زندگیشون تا الان باشه!! آخه از دوره ی چهلم مسابقات ریاضی قرار شد مدال آوران، امتیاز بنیاد ملی نخبگان رو هم بدست بیارند. با این اوصاف همونطور که به خود محمدجواد هم گفتم منتظر شیرینی ویژه هستم :)

پاسخ:
آره ، پس حتما باید شیرینی ویژه بده. 
چه شانسی داره این شمسایی، زمان ما از این خبرا نبود.

سلام استاد. تبریک میگم مدال برنز محمد جواد شمسایی عزیز در مسابقات ریاضی دانشجویان کشور رو که قدیمی ترین مسابقات ایرانه (از پیش از انقلاب به همت انجمن ریاضی ایران برگزار میشده). این مدال رو به خود محمد جواد و به سرپرست تیم دکتر موسوی که خودش از مدال آوران بوده و به شما دکتر عباسی عزیز که از مدال آوران بودید و به دوستانش تبریک میگم. انشالله با قدرت به دوره ی تحصیلات تکمیلی وارد بشه.

پاسخ:
سلام. ممنوووون که اطلاع دادید. من هم همینجا به آقای شمسایی و سرپرست تیم دکتر موسوی تبریک میگم. ان شالله که در آینده هم موفق باشن.

البته  توجه به اینکه خودم و همچنین صاحب وبلاگ(که استادم باشند) ریاضی خوندیم، این مطلب رو برای شاگردان استاد نوشته بودم که رشته ی ریاضی میخونند وگرنه من در دانشکده های دیگه نبودم که بدونم کیفیت بقیه ی رشته ها دقیقا چطوره. و اینکه وقتی خود بچه های لیسانس شریف از خودشون تعریف کنند با اینکه یک نفر که لیسانسشو شریف نبوده(مثل من) از اونا تعریف کنه فرق داره!

"به طور متوسط" بچه های لیسانس شریف "در رشته ی ریاضی" نسبت به سایر دانشگاه ها خیلی قوی ترند. اینو فقط به خاطر این نمیگم که بیش از 20 ساله تیم شریف در مسابقات ریاضی انجمن ریاضی ایران اول میشه. یا همیشه در المپیاد ریاضی آدمای موفق داره. بلکه چون از نزدیک دیدم که بهترند! و سایر دوستانم که لیسانسشون رو جاهای دیگه گرفتن (مثل خواجه نصیر، کاشان، تبریز، امیرکبیر و ...)  و ارشدشون رو اومدن شریف، توافق دارند رو این موضوع. البته دانشجوی ضعیف هم بینشون حتما هست و ممکنه چند تا اخراجی هم بدن ولی میانگین خوبی دارند. در ضمن من دوستان خوبی اونجا پیدا کردم که لیسانس هم شریف بودند. از ریاضی و علوم کامپیوتر. حتی دانشجوی دکتری که کلا شریف بوده و مدال جهانی هم داشت. برخورد صمیمی و خوبی داشتیم. خب آدمای متکبر هم هر جایی در هر قشری یافت میشند. در واقع خیلی از مردم این پتانسیل رو دارند ولی چون موقعیتش پیش نیومده بروز پیدا نکرده! :) وگرنه وقتی آب باشه خیلی ها شناگر ماهری هستند. وقتی سطح علمی بالا بره یا موقعیت شغلی یا درآمد یا ... اگر طرف خودسازی نکرده باشه ممکنه گرفتار تکبر بشه. حالا در شریف از لحاظ علمی موقعیت فراهم شده و طرف اگه نفسشو مهار نکنه ممکنه مغرور بشه. اونجا آدم متکبر هم هست ولی آدمایی که شوخ طبع و صمیمی باشند هم هست. در ضمن در همه ی دانشگاه ها دانشجویان موفق حضور دارند. مثلا در همون دانشگاه قم، در مقطع لیسانس ریاضی، در ورودی ما، حمید نادری یگانه هم بود که دانشجوی بسیار موفقی بود. یک طلا و یک نقره ی مسابقات ریاضی هم داشت. مقاله ISI هم داشت در لیسانس. ارشد رو هم با هم شریف بودیم. خب در قم حمید نادری یگانه، هم نادر بود و هم یگانه! ولی لیسانسای ریاضی شریف فرقشون اینه که چند تا مثل حمید نادری در یک ورودی دارند و این خودش خیلی سطح کلاس رو بالا میبره. نکته ی دیگه اینکه من قبلا جزء چهار پنج تا ادمین گروه تلگرامی دانشجویان دانشکده ریاضی شریف بودم. فکر کنم 180 تا عضو داشت. بعضی وقتا مطلب میذاشتم در اون گروه. چند بار سوال هم گذاشتم در طول مدتی که بودم. بعضی هاشون رو خودم طرح کرده بودم. خب میدیدم بچه های لیسانس، چند تا از سوالام رو خوب تونستند حل کنند. مثلا سوالی که خودم قبلا 3-4 ساعت فکر کرده بودم تا حل کنم، طرف 40 دقیقه بعد جواب میداد، به خودشونم میگفتم: من از روشهای علمی باید استفاده کنم ولی شما چون هوشتون زیاده زود به جواب میرسید. البته علامه ی دهر نیستند ولی تفاوت مشهوده! معلومه زحمت کشیدند. بعضی هاشون از زمان دانش آموزی المپیادی بودند و ممکنه بعضی چیزایی که ما در لیسانس تازه یاد گرفتیم، طرف قبل دانشگاه باهاش آشنا شده باشه. در لیسانس، اگه معدل بالای 17 بیارند میتونند درس ارشد رو به صورت اختیاری بردارند. من اونجا با بعضی از بچه های لیسانس همکلاسی بودم. آدمای قوی به وفور بینشون پیدا میشه.

پاسخ:
من از روی کامنت بچه آدم برداشتم اینه (شایدم برداشتم اشتباهه) که خودش شریف نبوده و فقط با شریفیا ارتباط داشته در حالیکه شما تجربه مستقیم تری دارید.

با توجه به اینکه در مقطع ارشدم و همچنین 2 سال بعد از اون تعامل زیادی با شریف داشتم، با قسمت هایی از حرف های ذکر شده به شدت مخالفم.

البته من شنیدم در رشته ریاضی و فیزیک شریف خیلی خوبه (در قسمت تئوری) اما اصلا نمی شه این رو به رشته های مهندسی هم تعمیم داد. خصوصا توی کارهای آزمایشگاهی که خوراک خیلی از بچه های مهندسی هست.

 خلاصه بگم در مقطع تحصیلات تکمیلی شریف فرق چندانی با دو سه تا دانشگاه هم طرازش در تهران نداره و اگر پروژه عملی باشه، شریف بدترین دانشگاه بین 5 دانشگاه برتره چون واقعا نسبت به تربیت مدرس، تهران و علم و صنعت امکانات اندکی داره! البته گروه داریم تا گروه و استاد داریم تا استاد! من در مجموع گفتم.

درباره بعضی از بچه هایی که لیسانسشون شریف بودن (با کمال احترام به چند تا از دوستای صمیمی خودم!) بیشتر قلمبه اعتماد به نفس و ادعا هستن. خصوصا وقتی به غیر شریفی ها میرسن خودشون رو خدا میبینن و بقیه رو آشغال!!! اگه برای ارشد بری اونجا تو رو غیر شریفی میدونن و همه جوره این رو بهت می فهمونن که تو شریفی نیستی! حتی یکی از دوستام که دکتراش رو توی دانشگاه زیر 50 گرفته بود، برای پست داکش اومده بود شریف، بهش گفته بودن تو شریفی نیستی، اونم نامردی نکرده بود و گفته بود مگه الاغم بگم شریفی ام! من رنک زیر 50 بودم! شریف 600 ام چه افتخاری برای من داره!! که البته این دوستم از بی سوادی کولاک استادای اون گروه خیلی مینالید! اینقدر آدم خفن تر و بی ادعا تر توی دانشجو های بقیه جاها هست که می تونن شریفی ها رو لوله کنن که حد نداره!! نمونش رو بسیار دیدم.

پاسخ:
ممنووون که نظرتون رو گفتید. به هر حال افراد مختلف در رشته های متفاوت،میتونن تجربیات متفاوتی داشته باشن.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی