اگر به گذشته بر می گشتم جور دیگه ای درس می خوندم؛ الآن فکر می کنم با وجود اینترنت و انبوه سایت های آموزشی هر چیری رو میشه خیلی راحت یاد گرفت پس وقتم رو رو یادگیری چیزهایی می ذاشتم که سرعت یادگیریم رو بالاتر ببره و اون چیزها هم ایناست:
1- یادگیری زبان
2- یادگیری مدلسازی با ریاضیات عمومی و معادلات دیفرانسیل؛ وقت خودم رو به حفظ کردن فلان قاعده انتگرال گیری یا بهمان روش مشتق گیری تلف نمی کردم (که به راحتی نرم افزارها هم انجام میدن) در عوض وقت خودم رو به نحوه مدلسازی کردن با روش های ریاضی اختصاص می دادم. توی اغلب کتاب های ریاضی عمومی کلی تمرین هست که توشون در مورد کاربرد روش های مختلف موجود در کتاب بحث میشه ولی اغلب استادها و دانشجوها نسبت به این بخش های خیلی مهم کاملا بی توجه هستن
3- یادگیری آمار به معنای واقعی نه اینکه یادگیری چیزهایی مثل اینکه 5 مرد و زن دور یک میز نشستن چقدر احتمال داره هیچ مردی کنار هیچ زنی نشینه!!!
4- یادگیری حرفه ای نرم افزارها و مهارت برنامه نویسی؛ یادگیری خوب یه چیزی مثل اکسل شاید بتونه به تنهایی به اندازه نصف مطالبی که تو رشته های مختف دانشگاهی تدریس میشه مفید باشه.
------------
به هر حال به نظرم با تسلط بر این 4 مبحث؛ یادگیری هر چیز دیگه ای خیلی راحت و سریع میتونه اتفاق بیفته.
و در نهایت اینکه ؛ با داشتن این 4 مهارت و کمی اعتماد به نفس و باور به اینکه انجام هر کاری با شروع کردن به انجام اون میسر میشه نه با این دست اون دست کردن و وقت هدر دادن؛ هر کسی می تونه برای خودش یک پرفسور بالتازار. بشه.
می خواستم این پست رو طولانی تر بنویسم و بیشتر در مورد ایده تو ذهنم و منظورم توضیح بدم ولی نمی دونم دیگه چرا دستم به نوشتن نمیره.
****************
این مطلب دنیای اقتصاد هم به این پست مربوط هست.
