حضرت ابوالفضل علیه السلام
میلاد امام حسین علیه السلام و امام سجاد علیه السلام و حضرت عباس علیه السلام مبارک باید.
امام سجّاد (ع) درباره عمویش عبّاس چنین می فرماید:خداوند،عمویم عباس را رحمت کند که درراه برادرش ایثارو فداکاری کرد و ازجان خود گذشت.چنان فداکاری کردکه دو دستش قطع شد.
خداوند نیز به او همانندجعفر بن ابی طالب،درمقابل آن دو دست قطع شده،دو بال عطا کردکه با آن ها در بهشت با فرشتگان پرواز کند.عباس نزد خدا، مقام و منزلتی داردبس بزرگ،که همه شهیدان در قیامت به مقام والای او غبطه می خورند و رشک می برند .
منبع (بیتوته)
------------------------------------------------------
بخش هایی از ویکیپدیای انگلیسی در مورد حضرت ابوالفضل علیه السلام:
Battle of Siffin[edit]
Abbas debuted as a soldier in the battle of Siffin, one of the main conflicts of the 657 AD Muslim struggle between Abbas's father Ali and Muawiya ibn Abi Sufyan, the governor of Syria. Wearing the clothes of his father, who was known to be a great warrior, Abbas killed many enemy soldiers. Muawiya's forces actually mistook him for Ali. Therefore, when Ali himself appeared on the battlefield, Muawiya's soldiers were astonished to see him and confused about the identity of the other soldier. Ali then introduced Abbas by saying, "He is Abbas, the Moon of the Hashimi family".[6][7]
-----------------------
نبرد صفین:
حضرت عباس (علیه السلام) در اولین حضورش در جنگ صفین به عنوان سرباز،( جنگ صفین یکی از مهم ترین نبردهای بین مسلمانان درسال 657 میلادی بین (امام) علی (علیه السلام) پدر حضرت عباس علیه اسلام و معاویه بن ابوسفیان، حاکم سوریه است) لباس های پدرش ( که به عنوان یکی از بزگترین دلاوران شناخته میشد) را پوشید. عباس تعداد زیادی از سربازان دشمن را کشت. به طوریکه سربازان معاویه او را با (امام) علی (علیه السلام) اشتباه گرفتند. بنابراین وقتی (امام) علی (علیه السلام) خودش در میدان جنگ حاضر شد. سربازان معاویه دچار حیرت شدند و در مورد اینکه آن کسی که تعداد زیادی از آنها را کشته بودچه کسی بوده است سردرگم شدند. سپس (امام) علی ( علیه السلام) عباس را با گفتن این جمله معرفی کرد :" او عباس است، قمر بنی هاشم"
توضیح: کلمات امام و علیه السلام در متن اصلی نیست و توسط من اضافه شده است.
اما اعتراف میکنم که اصلا اصلا اصلا نمیتونم صحنه های دلاوری حضرت عباس (ع) رو تصور کنم اصلا میدونی چیه یه جورایی برام قابل باور نیس! نه اینکه بگم قبول ندارما نه! میخوام بگم اصلا از ذهنم دوره که بخوام چنین شخصیتی رو تصور کنم .
میلادشونو تبریک میگم.