نوشته های خواندنی

یه مدت به خاطر یه مشکلاتی دیگه خیلی دل و دماغ نوشتن رو ندارم. امروز این دو پست محمد رضا شعبانعلی  یعنی یک دلنوشته کاملا شخصی و تکنولوژی به کجا می رود رو خوندم. خیلی عالی بودن.

ما در طلیعه یک عصر جدید قرار داریم. افرادی که تقریبا 6000 سال قبل در منطقه بین النهرین (عراق کنونی) قرار داشتن عصر جدیدی رو با اختراع خط شروع کردن. اختراع خط به انسان ها این اجازه رو داد که  تجربیاتشون رو به نسل های بعدی منتقل کنن و یک سرعت شگفت آور به پیشرفت انسان ها داد. با توجه به اسناد کشف شده؛ نسل فعلی انسان ها بیش از 50 هزار سال هست که روی این کره خاکی زندگی می کنن؛ اما دست اوردهایی که انسان ها در این 5 هزار سال اخیر داشتن خیلی خیلی خیلی بیشتر از دست آوردهایی هست که در طی 45 هزار سال قبل داشتن؛ و این دست آوردها جز به مدد اختراع خط که اجازه می داد انسان ها تجربیاتشون رو به نسل های بعدی منتقل کنن به وجود نیومده.

انسان هایی که 6000 سال پیش در تمدن سومر زندگی می کردن حسی شبیه به حس ما در شرایط فعلی داشتن. انقلاب عظیم دوم انسان ها در راهه. انقلاب هوش مصنوعی و عصر استفاده از کامپیوترها!!! و ما در طلیعه این انقلاب قرار داریم.

زیاد فاصله نداریم از روزی که کامپیوترهایی بسازیم که بتونن مثل ما فکر کنن (به نظر من حداکثر 100 سال فاصله داریم!!) و الآن در اون مسیر حرکت می کنیم. همین که این مهم محقق بشه سونامی عظیمی راه می افته!  این کامپیوتر ها فکر می کنن و کامپیوترهای بهتری می سازن و اونها هم فکر می کنن و نمونه های بهتری می سازن و به همین ترتیب در مدت زمانی کوتاه بهمن علمی بزرگی راه می افته طوری که دست اوردهای ما در 5 هزار سال گذشته در برابر اون صفر محسوب میشه, همونطور که دست آوردهای انسان های 50 هزار سال گذشته در برابر ما انسان های عصر خط ناچیز محسوب میشه.

خیلی ها نمی دونن ما تو چه عصر مهمی قرار داریم, همونطور که احتمالا مردم 6000 سال پیش هم نمی دونستن!!! 

اگر کل بودجه تحقیقاتی دنیا دست من بود؛ من همه اون بودجه رو در زمینه  هوش مصنوعی خرج می کردم چرا که همین که ما در زمینه هوش مصنوعی موفق بشیم به کمک اون  می تونیم در همه زمینه های دیگه به پیشرفت برسیم.

پ ن: این خبر هم در مورد پیروزی کامپیوتری به نام واتسون (مربوط به شرکت IBM ) بر دو نفر از قهرمانان مسابقه جئوپاردی. جالب هست.