ناخودآگاه
یه چیزی که من به تجربه فهمیدم اینه که وقتی یه نفر میخواد بکه یه چیزی مضر یا مفید هست اما دلیل کافی برای حرفش نداره، فوری پناه میبره به مفهوم ناخودآگاه و میگه این چیز رو ناخودآگاه شما تاثیر مثبت و یا منفی داره.
من که هرگز این موضوع رو باور نکردم، هر کس ادعایی در مورد موضوعی مطرح میکنه باید شواهد لازم رو برای ادعاش ارائه، نه اینکه بگه این موضوع تاثیرش در ناخودآگاه شما هست. البته این استفاده ابزاری از ناخودآگاه خیلی مرسوم هست و حتی خود من هم گاهی ازش استفاده میکنم اما هیچ باوری بهش ندارم.
مثال: طرف میاد میگه: انجام بازی های کامپیوتری خشن در ناخودآگاه کودک تاثیر میزاره و باعث میشه در آینده فرد پرخاشگری بشه.
تجربه: من و هم نسل های من یعنی متولدین اوایل دهه شصت عملا اولین گروه هایی در ایران بودیم که با بازی کامپیوتری آشنا شدیم و کنسول های بازیی مثل آتاری، میکرو و سگا و بعد تر ها پلی استیشن۱ رو برای بازی استفاده کردیم و الان هم به اندازه کافی بزرگ شدیم که اثر پرخاشگری این بازی ها رومون دیده بشه، وقتی که دوستان اون سال های دورم رو با الآنشون تو ذهنم مرور میکنم هیچ ارتباطی بین این بازی ها و پرخاشگری در بزرگسالی نمی بینیم، معلوم نیست ناخودآگاه کجا رفته!!!
- ۹۹/۰۴/۱۱
سلام
بنظرم این ضمیر ناخودآگاه آدم مربوط به ظرفیت و روحیه آدم هست. من از بچگی دنبال بازی های جدید جنگی و سرعتی بودم(هنوزم سرم خلوت باشه دنبال هیجانم :) ) الانم روحیه تقریبا تسلیم ناپذیر دارم(بعضی وقتا پافشاریم روی خواستههام خودمم میترسونه :) )
حتی در مورد بیماری ها هم این صدق میکنه. تا الان که من هر بیماری سختی گرفتم یا با اتفاق سختی روبرو شدم چون طرز فکرم نسبت به خودم اینه یا راهی میابم یا میسازم و نباید از چیزی ناله کنم، خیلی تحمل برام سخت نبوده در حالی که پزشک معتقد هست من ۴ سال پیش باید زیر فشار بیماری میمردم دی: