نظم

"شما و همه فرزندان و خاندانم و هر که این وصیتم به او مى‏رسد را به تقواى الهى، و نظم در زندگى، و اصلاح بین مردم سفارش میکنم"نهج البلاغه نامه 47.

من توی این چند ساله اخیر، برای برخی از کلاس ها و همچنین مقالات دوره دکتری؛ کلی برنامه نوشتم. اما اغلب این برنامه ها رو به شکل پخش  و پلایی ذخیره کردم (یا اصلا تعدادی شون رو ذخیره نکردم!) طوریکه هر موقع اون برنامه ها رو لازم دارم باید کل لپ تاپ و پی سی رو زیر و رو کنم تا شاید بتونم بعضی از اون ها رو پیدا کنم. و تازه وقتی برنامه ها رو پیدا می کنم مشکل اصلی شروع میشه. وقتی که برنامه ای نوشته میشه، بهتره برای بخش های مختلف اون به اندازه کافی توضیح بنویسیم تا وقتی که مثلا یک سال بعد لازم میشه اون برنامه رو یه بار دیگه اجرا کنیم، بدونیم چی به چیه. اما خوب من این کار رو نمی کنم و این باعث میشه عملا بعد از مدتی استفاده از برنامه های قبلی که نوشتم؛ غیر ممکن بشه( چون برای متغیرها اسامی با معنی انتخاب نمی کنم و برای هیچ قسمتی از برنامه هم توضیح نمی نویسم.)

یک الگوریتمی بود که من مجبور بودم خروجی کارهای خودم تو دوره دکتری رو با خروجی اون الگوریتم مقایسه کنم. فکر کنم من تو طول 4 سال دوره دکتری 7-8 بار برنامه اون الگوریتم رو نوشتم. چون یا جای ذخیره برنامه رو پیدا نمی کردم و یا وقتی کد رو پیدا می کردم اصلا نمی دونستم داخلش چی به چیه؟

یا زمانیکه چند سال قبل؛ برای اولین باز آنالیز عددی درس دادم؛ برنامه اغلب الگوریتم هایی که توی این درس هست رو نوشتم و حتی تعدادی رو روی وبلاگ قبلیم قرار دادم. ولی امروز که دنبال اون برنامه ها گشتم حتی یکیشون رو هم پیدا نکردم.

زمانیکه دارید یه کد می نویسید؛ نوشتن توضیحات و انتخاب اسامی با مسما برای متغیرها و ذخیره کردن برنامه در یک محل مناسب (به جای بی هدف رها کردن برنامه رو دسکتاپ!!!) ممکنه کمی وقت گیر باشه؛ ولی همین کار باعث میشه بعدها کلی زمان صرفه جویی کنید( بایت اینکه دیگه لازم نیست برنامه ها رو دوباره بنویسید)

دستگاه های جدید

ماکروسافت دیروز سورفیس پرو 4 را معرفی کرد. به نظر من یک لپ تاپ تبلت فوق العادس که ماکروسافت قیمتش رو زیر 900 دلار اعلام کرده که به نظر خیلی مناسب میرسه. رقابتی که سه غول بزرگ فناوری یعنی ماکروسافت، اپل و گوگل با هم دارن دائما در حال شدیدتر شدن هست و هر کدوم دارن سعی می کنن وارد بازاری بشن که قبلا منحصرا در اختیار رقیبشون بود. هر چی این رقابت شدیدتر بشه؛ محصولات باکیفیت تر و ارزونتری دست مصرف کننده ها میرسه.

البته شاید الآن تهیه وسیله ای مثل سورفیس پرو 4 تو ایران سخت باشه ولی تا 7-8 سال دیگه میشه یه وسیله عادی که همه بهش دسترسی دارن. تو دهه 50 شمسی اغلب مردم رادیو داشتن و تلوزیون یه کالای لوکس بود. تو دهه 60 شمسی مردم عادی تلوزیون سیاه و سفید داشتن و تلوریون رنگی یه کالای لوکس بود که هرکسی نداشت. تو دهه 70 اغلب مردم تلوزیون رنگی خریدن ولی کامپیوتر رومیزی یه کالای لوکس بود. تو دهه 80 کامپیوتر رومیزی بین مردم متداول شد ولی لپ تاپ یه وسیله لوکس بود. تو دهه 90 داره لپ تاپ فراگیر میشه و مثلا چیزی مثل ماکروسافت سورفیس پرو 4 یه وسیله لوکس هست که احتمالا تا 7-8 سال آینده به یه وسیله عادی تبدیل میشه. ولی احتمالا زمانیکه سورفیس پرو 4 دستمون میرسه، یه دستگاه بهتر میاد که ما تو فکر داشتن اون خواهیم بود.

دانشمندان بزرگ

تفاوت دانشمندان بزرگ (مثل نیوتن، انیشتین و گاوس و ...) با دانشمندان معمولی در اینه که دانشمندان بزرگ پدیده ها رو درک می کنن و بعد اون ها رو فرمول بندی می کنن ولی دانشمندان معمولی فرمولها رو می بینن و میخوان به کمک اونها پدیده ها رو درک کنن!!!

تحقیقات دیگران

وقتی که فردی داره روی یک موضوعی تحقیق می کنه،  نیاز داره که کارهای محققین دیگه رو هم بخونه اما باید سعی کنه یه  حد وسطی رو حفظ کنه. یعنی وقتی ما بیش از حد کارهای دیگرون رو می خونیم خود به خود ذهنمون شرطی میشه و ما هم همون روش هایی رو به کار می بریم که محققین دیگه به کار بردن و چون اونها زودتر از ما کار رو شروع کردن عموما ما نمی تونیم به نتیجه زیاد مهمی برسیم.( شرطی شدن ذهن چه ما بخواهیم و چه نخواهیم اتفاق میفته، مثلا اگر من از شما بخوام از الآن به مدت 60 ثانیه به کرگدن  افریقایی فکر نکنید؛ خواه نا خواه شما تو این 60 ثانیه به کرگدن افریقایی فکر می کنید!!!)

اگر تحقیقات دیگرون رو کم بخونیم در این صورت این شانس رو داریم که روش های بدیعی برای مسائل تحقیقاتی ارائه بدیم اماباید این ریسک رو بیذیریم که ممکنه ما همون راهی رو بریم که دیگرون قبل از ما رفتن و نتیجه تکراری به دست بیاریم.

هر دو مورد بالا برای خود من چند بار اتفاق افتادن.

اما سوال اصلی این پست: اون حد وسط خوندن کارهای دیگرون کجاست؟