برداشت های من از جهان پیرامون

بایگانی
آخرین نظرات

۳ مطلب در آبان ۱۳۹۹ ثبت شده است

زمانیکه تازه کرونا شروع شده بود، من مدل هایی رو داخل این وبلاگ نوشتم برای پیش بینی رشد کرونا در کشور و نتایج مدل ها هم کاملا غلط از آب در اومد. اینکه نتایج این همه با واقعیت فاصله داشت دلیلش دو چیز بود:

۱) چون بیماری تازه در ایران شروع شده بود، من داده زیادی در مورد ایران در اختیار نداشتم، به خاطر همین برای تخمین پارامترها به داده هایی که از کشور چین در دسترس بود تکیه کردم. اما به دلیل تفاوت های ساختاری ایران و چین، مدل رشد بیماری در ایران و چین خیلی متفاوت بود (و البته به احتمال زیاد دولت چین آمارها رو بسیار دستکاری کرده بود) به خاطر همین پارامترها اشتباه تخمین زده شدند و خوب نتایج هم غلط از آب در آمد.

۲)در اون زمان، کرونا بیماری کاملا ناشناخته ای بود و اطلاعاتی که در موردش منتشر میشد قابل اکا نبود، مثلا اوایل گفته میشد کسی که یکبار به کرونا مبتلا شده دیگه مبتلا نمیشه و یا کرونا از طریق هوا منتشر نمیشه و ... در حالیکه بعدها معلوم میشد همه این گفته ها اشتباه بودن.

============

امروز با اطلاعات جدید دوباره میخواستم برم سراغ اون مدل ها، اما متوجه شدم کدهام داخل لپ تاپی بود که دزدیده شد ازم. بنابراین چون حوصله دوباره نوشتن کدها رو نداشتم. بی خیال شدم. 

 

خوب شاید حالا بپرسید اصلا فرض کنید اون مدل ها جواب خوب هم می دادن، به چه درد می خورن؟ مثلا اگر ما الگوری رشد بیماری رو بدونیم، چه فرقی میکنه با اینکه ندونیم؟ خوب که چی مثلا مدل رشد بیماری رو به دست بیاریم؟

 

========

جواب: اگر مدل های خوبی نوشته میشد، اونوقت میشد حساسیت پارامترهای مدل رو نسبت به تصمیمات مختلف سنجید. مثلا میشد در یک شهر کوچک یک تعطیلی دو هفته ای رو اعمال کرد و بعد براین اساس پارامترهای مدل رو برای حالت قرنطینه کامل تخمین زد. و بعد  این پارامترهای تخمین زده شده رو روی مدل کشوری بیماری اعمال کرد و متوجه شد تعطیلی دو هفته ای چقدر میتواند در کنترل بیماری موثر باشد.آیا این تعطیلی به هزینه های آن می ارزد؟

===========

شاید بیان یک مثال واقعی در این زمینه خوب باشه، در سال ۱۷۶۰ وقتی  در فرانسه (البته کشورش رو زیاد مطمئن نیستم) بحث سر این موضوع در گرفته بود که آیا واکسیناسون در برابر آبله، به صرفه هست یا نه؟

اولین گزارش از مدل سازی ریاضی شیوع بیماری در سال 1760 توسط دانیل برنولی انجام شد. برنولی که به عنوان پزشک آموزش دیده بود ، یک مدل ریاضی برای دفاع از عمل واکسیناسیون در برابر آبله ایجاد کرد. [2] محاسبات حاصل از این مدل نشان داد که واکسیناسیون جهانی علیه آبله ، امید به زندگی را از 26 سال 7 ماه به 29 سال 9 ماه افزایش می دهد.

بنابراین واکسیناسون سراسری در برابر ابله در فرانسه شروع شد.

 

===========

امروز یه دنیل برنولی نیاز هست تا حساب کنه آیا تعطیلی دو هفته ای واقعا میتونه در مقایسه با هزینه هاش به صرفه باشه یا نه؟

فردا انتخابات ریاست جمهوری امریکاست و نظر سنجی ها داره نشون میده که بایدن در سطح ملی از ترامپ جلو تر هست. و شانس انتخاب شدنش خیلی بیشتره. اما یه نکته ای رو نباید فراموش کرد و اونم این که علی رغم اینکه در سطح کشوری جمهوری خواه ها عقب هستن اما به نظر میرسه دارن هوشمندانه تر میان جلو.  به دلیل سیستم خاص انتخابات امریکا، این احتمال هست که شما رای کمتری بیارید اما در نهایت پیروز بشید. مثل انتخابات ۲۰۱۶ که ترامپ رای کمتری از هیلاری کلینتون داشت اما پیروز انتخابات شد. تو سطح ملی یک دلیل شکاف رای بین ترامپ و بایدن، ایالت هایی مثل کالیفرنیا و نیویورک هستن. کالفرنیا حدود ۴۰ میلیون نفر جمعیت داره و نیویورک هم حدود ۱۹ میلیون نفر جمعیت داره.رو هم دیگه میشه حدود ۶۰ میلیون نفر جمعیت. تیم تبلغاتی ترامپ چون می دونست نیویورک و کالیفرنیا رو از دست داده، دیگه زیاد رو این دو تا ایالت سرمایه گزاری برای تبلیغ نکرد و با اختلاف جو بایدن توی این دو تا ایالت جلو هست.  اما تو ایالت های سرنوشت سازی مثل فلوریدا و آریزونا ترامپ چندان عقب نیست!

به نظرم یه اشتباه یا بهتره بگم یه ریسک بزرگ هم تیم بایدن انجام داد و اونم اینه که تلاش زیادی کرد تا بتونه تگزاس رو ببره. درسته اگر تگزاس رو بایدن ببره، یه پیروزی قاطع و تاریخی میتونه رقم بزنه، اما حدس من میگه، این انرژی که تیم بایدن برای بردن تگزاس گذاشت هدر میره و در نهایت تگزاس رو ترامپ میبره.

نتایج نظر سنجی های ایالت های مختلف رو میتونید اینجا ببینید.

براساس نظرسنجی ها، خیلی ها شانس پیروزی بایدن رو ۹۰ درصد میدونن، اما من فکر نمی کنم شانس پیروزی بایدن بیش از ۶۰ درصد باشه.

انتخاب شدن هیچ کدم از این دو نفر خیلی به  حال کشور ما فرقی نمی کنه. فقط این موضوع تو این انتخابات برای من جالبه که ببینم استراتژیجمهوری خواه ها برای پیروزی جواب میده یا نه؟ یعنی اینکه به نظرم جمهوری خواه ها میدونن تو سطح ملی تعداد آرا رو به دموکرات ها میبازن، اما میخوان با هوشمندی کارت های الکترال  بیشتری ببرن.

به نظرم اگر تیم بایدن، تگزاس رو رها میکرد و انرژی بیشتری روی آریزونا، فلوریدا و کارولینای شمالی میذاشت با قطعیت پیروز میشد. الآن رقابت بین دو تفکر هست تیم بایدن که میخواد با اتکا به آرای بیشترش در سطح ملی با قاطعیت پیروز بشه و تیم ترامپ که میخواد با زرنگی ( و شاید نوعی کلک قانونی!!!) و بردن کارت های الکترال سرنوشت ساز برنده بشه.

امروز دنبال یه سی دی ویندوز قدیمی می گشتم که به طور اتفاقی رفتم سراغ یک کارتون پر از کتاب های قدیمی و دفترهای قدیمیم. خیلی حال داد چند ساعتی باهاشون مشغول بودم. دفتر هنر کلاس سوم راهنماییم رو دیدم، کلی توش نقاشی کشیده بودم. کتاب ادبیات دوره راهنمایی رو دیدم.

تو یکی از صفحاتش این سوال اومده بود: جمله زیر را با نوشتن یک خط کامل کنید:

کبوتر نامه راسان روی سیم های خطوط انتقال تلفن نشسته است 

 

و من این جمله رو اینطور تکمیل کرده بودم: کبوتر به این فکر می‌کند که اختراع تلفن عجب کار خوبی بوده است چون زحمت من را کم کرده است.

 

کارنامه کنکورم رو دیدم. ریز نمرات دوره راهنماییم رو پیدا کردم. چند تا از کارنامه های دوره دبیرستان رو پیدا کردم. و کلی خاطرات جور وا جور  در ذهنم مرور شد.

 

دفتر کلاس کامپیوترم رو پیدا کردم، کلا در مورد آموزش سیستم عامل DOS بود. 

کارت کتاب خونه ای که مربوط به کلاس سوم راهنماییم بود رو پیدا کردم، یادش به خیر با اون کارت همه دکتاب های ژول ورن رو گرفته و خونده بودم!!! اصلا اون موقع تفریحم کتاب خوندن بود. 

چند تا از مجلات ماهنامه دانشمند رو پیدا کردم، تو دوره دبیرستان هر ماه میخریدم و میخوندمش. اون موقع که خبری از اینترنت نبود، این ماهنامه دانشمند نعمتی بود برای من.

کلا روز خیلی خوبی بود. و خواستم اینجا ثبتش کنم. راستش بعضی وقت ها که پست های قدیمی همین وبلاگ رو هم میخونم همین حس رو دارم. یک وبلاگ قدیمی هم داشتم ماله سال ۱۳۸۷، حیف که حذفش کردم.